~පුරා සිව් වසරක සරසවි බිමේ ආදරණීය මතකයට~

නෙතඟ ගැටුන එදවස් අපේ සිහිවෙනවා

සිතුවේ නැතත් මෙලෙසින් අපි එක් වෙනවා
වෙන් වෙන්නට දින ටික ටික ලං වෙනවා
දුක හිතුනට පල නෑ යන්නම වෙනවා

එක බත් එක අපි කෑවේ තල්ලු වෙවී

මහ වැස්සට තෙමුනේ අපි පිකට් ගිහින්

පච බෙන්ච් වල කල් ඇරියේ කුපපියේදී

කැරම් ගහල වඩේ කෑවේ කැන්ටිමේදී

එනු යනු පමණයිලු සිටිනා අය නැතිලු

සිටියත් අපිට හොස්ටල් වල ඉඩ නැතිලු

කල කී දෑ ලිව්වොත් පොත් මදි වෙයිලු

කාපු කටු දිහා බල්ලොත් නොබලයිලු

සිහින ගොඩයි බැහැ හැමදා මෙහි ඉන්න

මතු පරපුර වෙනුවෙන් මෙය සුරකින්න

තියෙන හොඳම මතක මතකෙ සුරකින්න

දුටුවොත් සිනා සෙමු මතකය සිහිවෙන්න.